Fenowie to była rasa stworzona przez Telkira, w sumie miała to być rasa Półelfów ale jako, że w lore gry nie było ras mieszanych potrzebne było stworzenie odrębnego projektu.
Fen
1. Wygląd:
Fenowie są niezwykle podobni do Elfów. Mają tak samo jak oni długie, spiczaste uszy (mniej lub bardziej), elfią fizjonomię twarzy. Są odporni na upały i chłody, bardzo zwinni i sprytni. Od Elfów odróżnia ich to, że potrafią odkładać tkankę tłuszczową, dzięki czemu nie posiadają tak szczupłego jak one ciała. Mierzą od 160 cm do 190 cm, waga z kolei może dochodzić od 50 do 85,0 kilogramów.
Nie mają tak jasnej karnacji jak Elfy. Włosy najczęściej są ciemniejszej barwy, od ciemnego blondu, przez rudy, szatynowy do czarnego. Rysy twarzy nieco się różnią od elfich, są stanowczo twardsze i ostrzejsze. Słuch i wzrok mają słabsze od Elfów, jednakże i tak są znacznie lepsze w porównaniu do zmysłów ludzi. Dożywają do 350 lat.
2. Historia:
Fenowie zamieszkiwali Sferrum, na którym panowały bardzo trudne warunki klimatyczne. Tylko dzięki swoim umiejętnościom adaptacji dostosowali się do nich, co umożliwiło im przetrwanie. Zdążyli rozwinąć nawet namiastkę kultury, kiedy to Sferrum nawiedzili Neuwrath. Fenowie wzbudzili ich zainteresowanie, ponieważ przypominali napotkaną już wcześniej rasę. Rasą tą byli Elfowie. W przeciwieństwie do nich Fenowie natychmiast uznali przybyszy za bogów, dzięki czemu Neuwrath bardzo łatwo mogli manipulować ideami, zasadami i moralnością swoich nowych podopiecznych. Wysłali do nich przedstawiciela, którego Fenowie nazwali Iluve. Objawił się im jako jaśniejąca postać grająca na lutni. Poprzez pieśń przekazał im swe myśli, dzięki czemu bez problemu przekonał ich o istnieniu złych ras, które podszywają się pod Fenów i czczą fałszywych bogów. Po wielu wiekach indoktrynacji Neuwrath w końcu zdecydowali się przenieść grupę Fenów do Fallathanu. Stało się to około roku 4600 PC. Początkowo Fenowie byli myleni z Elfami ze względu na podobieństwo wyglądu, jednak nie występowali w licznych grupach, by nie zwracać na siebie uwagi. Tak czynić przykazał im Iluve. Z czasem jednak zaczęli się łączyć i skupiać w niewielkich osadach, utrzymując się głównie z łowiectwa i uprawy roli. Byli świetnymi myśliwymi i tropicielami, dzięki czemu łatwiej było im się ukryć przed niechcianymi spojrzeniami.
Jedna z grup Fenów trafiła do Careogrodu, gdzie nawiązała współpracę z Krasnoludami. Ci początkowo wzięli ich za Elfów, jednak nieporozumienie udało się wyjaśnić, co zapobiegło rozlewowi krwi. To właśnie Krasnoludowie nauczyli przybyszów, jak wytwarzać broń i pancerze oraz obrabiać metal i minerały. Fenowie byli niezwykle pojętni i łatwo pozyskiwali informacje, w czym niewątpliwie pomagał im wrodzony talent do perswazji. Z czasem utworzono większą grupę, która wyemigrowała z krasnoludzkich ziem, pod przywództwem głowy rodu An’ Carvas. Ulokowano się na styku ziem Careogrodu i Cesarstwa, gdzie za zgodą Cesarza i Krasnoludów Fenowie utworzyli swój bastion, państwo – miasto Caras Iluve.
Fenowie mieli swój udział w wydarzeniach rozgrywających się w świecie Fallathanu. Wspomagali Careogród, jak tylko pozwalały im na to możliwości. Służyli głównie jako zwiadowcy, co wiązało się z ich naturalnymi predyspozycjami.
Obecnie większość ze społeczności feńskiej przebywa w bastionie Caras Iluve. Pozostali wędrują po świecie, zajmując się pracami polegającymi na tropieniu, szpiegowaniu, czy nawet inicjowaniu jakichś wydarzeń (zdolność wpływania na innych).
3. Wskazówki dotyczące odgrywania:
Fenowie są stosunkowo nieufni w kontaktach z pozostałymi rasami Fallathanu, z wyjątkiem Krasnoludów. Podchodzą z dystansem do wszystkiego co nowe, starają się też nie dopuszczać do siebie zbyt blisko przedstawicieli innych ras. Ponieważ od dziecka wpaja im się niechęć czy wręcz nienawiść w stosunku do przedstawicieli elfiej rasy, spotkanie z Elfami, których traktują jak marne kopie ich samych, może wywoływać u nich agresywne i nieprzewidywalne zachowanie. Związane jest to z ich religią, której głównym bóstwem jest Iluve.
Cel ich zadania wyznaczonego im przez Iluve nie jest powszechnie znany. Tylko najwyżsi kapłani kultu oraz władcy są świadomi przeznaczenia Fenów. Niemniej każdy przedstawiciel ich rasy wie, że ich czyny wymierzone są w Elfy, ich kulturę, państwowość, wierzenia. Dlatego też niezwykle rzadko przeciwstawiają się rozkazom płynącym z Caras Iluve, są lojalni i respektują zawarte umowy.
Fenowie starają się utrzymywać przyjazne kontakty ze wszystkimi rasami oraz państwami, które nie są przychylnie nastawione do Elfów, dlatego bardzo szybko udało się im zawiązać przymierze z Krasnoludami. Dzięki swemu opanowaniu, bystrości umysłu są w stanie przemawiać z ogromną charyzmą, toteż dość często są zatrudniani przez różne persony do podburzania ludu. Zgadzają się na tego typu zadania, ponieważ krzewienie chaosu przybliża ich do celu. Czynią to tym chętniej, że często wina spada na bogu ducha winne Elfy, których prosty lud nie jest w stanie od Fenów odróżnić.
Posługują się językiem wspólnym, który bardzo szybko przejęli od Ludzi. Mieszkańcy Careogrodu nauczyli ich swego pisma runicznego. Oczywiście są w stanie uczyć się innych języków, jednakże tego dostąpią tylko bardziej inteligentne osobniki.
Obchodzą kilka z krasnoludzkich świąt, plus dwa święta bezpośrednio wiążące się z ich rasą – Święto Laraza, które upamiętnia ich pierwszy dzień w Fallathanie obchodzone 3 Asvarba oraz Dary Laraza ogłaszane kilka razy do roku, przeważnie kończące się libacją.
Więzy rodzinne są bardzo silne, a rodzina liczy się dla nich ponad wszystko. Nieważne jest czy członek rodziny jest przestępcą czy praworządnym obywatelem. W razie konieczności pozostali będą ochraniać go i bronić.
Lubują się w muzyce, szczególnie granej na lutniach. Ich związek kulturowy z Krasnoludami widać w architekturze. Centrum ich kultury jest stolica, Caras Iluve. Tam też święta obchodzone są w gronie najwyżej postawionych Fenów i z udziałem ogromnej liczby mieszkańców. Jako że są rasą niezbyt liczną, narodziny zawsze są hucznie świętowane, a śmierć przeważnie przyjmowana z wielkim smutkiem i trwającą przynajmniej kilka dni żałobą. Z powodu częstego obchodzenia Darów Laraza mają wyznaczone tereny, gdzie uprawia się jedynie składniki do wytwarzania piwa bądź mocniejszych alkoholi. Podobnie jak w kulturze krasnoludzkiej, alkohol jest nieodłącznym elementem każdego święta.
4. Zdolności/Wady rasowe
a) Rozkład cech
Siła: 180
Wytrzymałość: 195
Zręczność: 205
Szybkość: 200
Inteligencja: 210
Mądrość: 210
Percepcja: 205
Szczęście: 190
Siła Woli: 180
Charyzma: 225
b) Zdolności:
Perswazja – posiadają wrodzony talent do przekonywania. Otrzymują modyfikator do rzutów, gdy próbują kogoś przekonać do swojej opinii bądź woli.
Wyostrzone zmysły – posiadają dwukrotnie lepszy wzrok i słuch niż zwykli ludzie.
Nieugiętość – dostają dodatni modyfikator na wszelkie rzuty do siły woli.
c) Wady:
Półelf – w stosunku do Elfów mogą być nadpobudliwe. W bezpośrednich kontaktach z Elfami dostają ujemny modyfikator na charyzmę i siłę woli. Im dłużej trwa kontakt, tym większy jest modyfikator (+50 na godzinę). Gdy któryś z czynników opadnie poniżej 200, postać wpada w szał i atakuje przedstawicieli Elfiej rasy.
Wiotkość – Fenowie, ze względu na lekką budowę ciała, nie nadają się do prac fizycznych ani do siłowania (-50 do testów na Siłę).
Autor: Telkir
Poprawki: Thoran